READINGS: ST. MARK

Invitatory Psalm & BACK

Easter antiphon

Psalm 19A: Hebrew English     Then BACK
Psalm 64: Hebrew English     Then BACK
Psalm 97: Hebrew English     Then BACK

אֲדֹנָי יִתֶּן־אֹמֶר (הַלְלוּ יָהּ) — הַמְבַשְּׂרוֹת צָבָא רָב (הַלְלוּ יָהּ)

Easter:

Odd years: Irenaeus Adversus haereses, I, 10:1-3 Ἡ μὲν γὰρ Ἐκκλησία, καίπερ καθ᾽ ὅλης τῆς οἰκουμένης ἕως περάτων τῆς γῆς διεσπαρμένη, παρὰ δὲ τῶν Ἀποστόλων, καὶ τῶν ἐκείνων μαθητῶν παραλαβοῦσα τὴν εἰς ἕνα Θεὸν, Πατέρα παντοκράτορα, τὸν πεποιηκότα τὸν οὐρανὸν, καὶ τὴν γῆν, καὶ τὰς θαλάσσας, καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς, πίστιν· καὶ εἰς ἕνα Χριστὸν Ἰησοῦν, τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, τὸν σαρκωθέντα ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας· καὶ εἰς Πνεῦμα ἅγιον, τὸ διὰ τῶν Προφητῶν κεκηρυχὸς τὰς οἰκονομίας, καὶ τὰς ἐλεύσεις, καὶ τὴν ἐκ Παρθένου γέννησιν, καὶ τὸ πάθος, καὶ τὴν ἔγερσιν ἐκ νεκρῶν, καὶ τὴν ἔνσαρκον εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ ἠγαπημένου Χριστοῦ Ἰησοῦ του Κυρίου ἡμῶν, καὶ τὴν ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐν τῇ δόξῃ τοῦ Πατρὸς παρουσίαν αὐτοῦ, ἐπὶ τὸ ἀνακεφαλαιώσασθαι τὰ πάντα, καὶ ἀναστῆσαι πᾶσαν σάρκα πάσης ἀνθρωπότητος, ἵνα Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν, καὶ Θεῷ, καὶ Σωτῆρι, καὶ βασιλεῖ, κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ Πατρὸς τοῦ ἀοράτου, πᾶν γόνυ κάμσῃ ἐπουρανίων, καὶ ἐπιγείων, καὶ καταχθονίων, καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται αὐτῷ, καὶ κρίσιν δικαίαν ἐν τοῖς πᾶσιν ποιήσηται Τοῦτο τὸ κήρυγμα παρειληφυῖα, καὶ ταύτην τὴν πίστιν, ὡς προέφαμεν, ἡ Ἐκκλησία, καίπερ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ διεσπαρμένη, ἐπιμελῶς φυλάσσει, ὡς ἕνα οἶκον οἰκοῦσα· καὶ ὁμοίως πιστεύει τούτοις, ὡς μίαν ψυχὴν καὶ τὴν αὐτὴν ἔχουσα καρδίαν, καὶ συμφώνως ταῦτα κηρύσσει, καὶ διδάσκει, καὶ παραδίδωσιν, ὡς ἕν στόμα κεκτημένη. Καὶ γὰρ αἱ κατὰ τὸν κόσμον διάλεκτοι ἀνόμοιοι, ἀλλ᾽ ἡ δύναμις τῆς παραδόσεως μία καὶ ἡ αὐτή. Καὶ οὔτε αἱ ἐν Γερμανίαις ἰδρυμέναι Ἐκκλησίαι ἄλλως πεπιστεύκασιν, ἢ ἄλλως παραδιδόασιν οὔτε ἐν ταῖς Ἰβηρίαις, οὔτε ἐν Κελτοῖς, οὔτε κατὰ τὰς ἀνατολὰς, οὔτε ἐν Αἴγυπτῳ, ουτε ἐν Λιβύῃ, οὔτε οἱ κατὰ μέσα τοῦ κόσμου ἰδρυμέναι· ἀλλ᾽ ὥσπερ ὁ ἥλιος, τὸ κτίσμα τοῦ Θεοῦ, ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ εἷς καὶ ὁ αὐτός· οὕτω καὶ τὸ κήρυγμα τῆς ἀληθείας πανταχῆ φαίνει, καὶ φωτίζει πάντας ἀνθρώπους τοὺς βουλομένους εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. Καὶ οὔτε ὁ πάνυ δυνατὸς ἐν λόγῳ τῶν ἐν ταῖς Ἐκκλησίαις προεστώτων, ἕτερα τούτων ἐρεῖ (οὐδεὶς γὰρ ὑπὲρ τὸν διδάσκαλον), οὔτε ὁ ἀσθενὴς ἐν τῷ λόγῳ ἐλαττώσει τὴν παράδοσιν. Μιᾶς γὰρ καὶ τῆς αὐτῆς πίστεως οὔσης, οὔτε ὁ πολὺ περὶ αὐτῆς δυνάμενος εἰπεῖν, ἐπλεόνασεν, οὔτε ὁ τὸ ὀλίγον, ἠλαττόνησε.

Even years: Hilary of Poitier Commentary on Psalm 65 (19,20,21,24. CSEL 22: 261-262,264,265) Deus namque constanti et publica praedicatione laudandus est neque debet in commemorandis uirtutibus eius fides nostra trepidare. Sed quae tandem uox laudis eius audiri efficienda est? Nempe ea, quod credentium animam posuerit in uitam, quod apostolicae praedicationi et martyrum confessioni constantiam et perseuerantiam largitus sit confitendi, quorum discursibus orbem terrae quibusdam quasi pedibus caelestis regni praedicatio transcucurrit: In omnem enim terram exiit sonus eorum, et alibi spiritalis discursus gloriam clamans Spiritus sanctus: Quam speciosi pedes euangelizantium bona, euangelizantium pacem! Haec ergo uox laudis Dei praedicantium audienda praeconio est, propheta testante: Qui posvit animam meam ad vitam et non dedit commoveri pedes meos. Non enim humanarum comminationum terriculis a cursu praedicationis suae apostoli deflexi sunt neque firmitas pedum insistentium a fidei gressu commota est, quin semper iudicii et aeterni regni Dominum praedicarent... Est namque unus spiritus, et una credentium fides est secundum quod in gestis apostolorum est: Erat credentium anima et cor unum; atque ita, cum ab uno coeptum designatur in plures, unanimitas docetur in pluribus... Deus itaque credentes in se non tamquam fidei eorum ignarus examinat, sed, quia etiam secundum apostolum temptatio probationem adfert, examinantur credentes non ad cognitionem Dei, sed ad sui probationem, ut igne purgati et admixtione uitiorum carnalium defaecati splendeant examinatae innocentiae claritate. Temptationum autem genera et diuersas martyrum uictorias contuentes scimus, quibus modis anima ponatur in uitam, cuius contemptu, desaeuientibus poenarum ingeniis, a fidei gressu et testimonio non mouentur... Per haec igitur genera poenarum martyres in fidei testimonium corpora sua holocausta uouerunt, ut in Dei domum, id est in caelestis domicilii habitationem, consummatis hostiarum suarum sacrificiis, introirent. Sed quid tandem in hac corporum suorum oblatione uouerunt? Scilicet ut per haec martyrii sui exempla gentes ad spem regni aeterni erudirent. Qui enim tum Christum praedicabant, non sibi, quibus tum erat cognitus, sed nobis, qui futuri adhuc eramus, uel quibus tum erat incognitus, praedicabant; quae eorum praedicatio omnis posteritatis fidem ad martyrii desiderium adcendit. Non enim causa alia praedicabant nisi ut fidei suae et martyrii exemplo plures martyres erudirent.

Easter:

Te Deum [English]

Prayer