READINGS: ST. PIUS V
Invitatory Psalm & BACK
| |
| Is a tenellis unguibus
Christi iugo se subdidit mox igne sancti Spiritus totis medullis ferbuit. Adhaesit innocentiae candor Pii virtutibus nitorque conscientiae lethalis expers criminis. | Intacta carnis puritas
monstratur in fragrantia infracta mentis firmitas in pectoris constantia. Tantis gradatim dotibus paratur ad sublimia donec subit divinitus apostolatus culmina. |
|
Easter
Quaesumus Auctor omnium * in hoc paschali gaudio ab omni mortis impetu * tuum defende populum. Gloria tibi Domine * qui surrexisti-a mortuis cum Patre-et sancto Spiritu * in sempiterna saecula. Ascension Tu esto nostrum gaudium * qui es futurus praemium sit nostra in te gloria * per cuncta semper saecula. | |
Psalm 19A: Hebrew English Then BACK
Psalm 64: Hebrew English Then BACK
Psalm 97: Hebrew English Then BACK
Ezekiel 34:11-23
Thomas Aquinas Dicit ergo ego sum pastor bonus. Quod autem Christus sit pastor, manifeste ei competit: nam sicut per pastorem grex gubernatur et pascitur, ita fideles per Christum spirituali cibo, et etiam corpore et sanguine suo reficiuntur; I Petr. c. II, 25: eratis aliquando sicut oves non habentes pastorem; sed conversi estis nunc ad pastorem et episcopum animarum vestrarum; Is. XL, 11: sicut pastor gregem suum pascet.
Deus qui ad conterendos Ecclesiae tuae hostes
12 כְּבַקָּרַת
רֹעֶה
עֶדְרוֹ
בְּיוֹם־הֱיוֹתוֹ
בְתוֹךְ־צֹאנוֹ
נִפְרָשׁוֹת
כֵּן
אֲבַקֵּר
אֶת־צֹאנִי
וְהִצַּלְתִּי
אֶתְהֶם
מִכָּל־הַמְּקוֹמֹת
אֲשֶׁר
נָפֹצוּ שָׁם
בְּיוֹם
עָנָן וַעֲרָפֶל׃
13 וְהוֹצֵאתִים
מִן־הָעַמִּים
וְקִבַּצְתִּים
מִן־הָאֲרָצוֹת
וַהֲבִיאֹתִים
אֶל־אַדְמָתָם
וּרְעִיתִים
אֶל־הָרֵי
יִשְׂרָאֵל
בָּאֲפִיקִים
וּבְכֹל
מוֹשְׁבֵי
הָאָרֶץ׃
14 בְּמִרְעֶה־טּוֹב
אֶרְעֶה
אֹתָם
וּבְהָרֵי
מְרוֹם־יִשְׂרָאֵל
יִהְיֶה
נְוֵהֶם שָׁם
תִּרְבַּצְנָה
בְּנָוֶה
טּוֹב
וּמִרְעֶה
שָׁמֵן
תִּרְעֶינָה
אֶל־הָרֵי
יִשְׂרָאֵל׃
15 אֲנִי
אֶרְעֶה
צֹאנִי
וַאֲנִי
אַרְבִּיצֵם
נְאֻם
אֲדֹנָי
יְהוִה׃
16 אֶת־הָאֹבֶדֶת
אֲבַקֵּשׁ
וְאֶת־הַנִּדַּחַת
אָשִׁיב
וְלַנִּשְׁבֶּרֶת
אֶחֱבֹשׁ וְאֶת־הַחוֹלָה
אֲחַזֵּק
וְאֶת־הַשְּׁמֵנָה
וְאֶת־הַחֲזָקָה
אַשְׁמִיד
אֶרְעֶנָּה
בְמִשְׁפָּט׃
17 וְאַתֵּנָה
צֹאנִי כֹּה
אָמַר
אֲדֹנָי יְהוִה
הִנְנִי
שֹׁפֵט
בֵּין־שֶׂה
לָשֶׂה לָאֵילִים
וְלָעַתּוּדִים׃
18 הַמְעַט
מִכֶּם
הַמִּרְעֶה
הַטּוֹב
תִּרְעוּ
וְיֶתֶר
מִרְעֵיכֶם
תִּרְמְסוּ
בְּרַגְלֵיכֶם
וּמִשְׁקַע־מַיִם
תִּשְׁתּוּ וְאֵת
הַנּוֹתָרִים
בְּרַגְלֵיכֶם
תִּרְפֹּשׂוּן׃
19 וְצֹאנִי
מִרְמַס
רַגְלֵיכֶם
תִּרְעֶינָה
וּמִרְפַּשׂ
רַגְלֵיכֶם
תִּשְׁתֶּינָה׃
ס
20 לָכֵן
כֹּה אָמַר
אֲדֹנָי
יְהוִה
אֲלֵיהֶם הִנְנִי־אָנִי
וְשָׁפַטְתִּי
בֵּין־שֶׂה
בִרְיָה
וּבֵין שֶׂה
רָזָה׃
21 יַעַן
בְּצַד
וּבְכָתֵף
תֶּהְדֹּפוּ
וּבְקַרְנֵיכֶם
תְּנַגְּחוּ
כָּל־הַנַּחְלוֹת
עַד אֲשֶׁר
הֲפִיצוֹתֶם
אוֹתָנָה
אֶל־הַחוּצָה׃
22 וְהוֹשַׁעְתִּי
לְצֹאנִי
וְלֹא־תִהְיֶינָה
עוֹד לָבַז
וְשָׁפַטְתִּי
בֵּין שֶׂה לָשֶׂה׃
23 וַהֲקִמֹתִי
עֲלֵיהֶם
רֹעֶה אֶחָד
וְרָעָה
אֶתְהֶן אֵת
עַבְדִּי
דָוִיד הוּא
יִרְעֶה
אֹתָם
וְהוּא־יִהְיֶה
לָהֶן
לְרֹעֶה׃
Commentary on John, Chapter 10, lesson 3
Sed ad differentiam mali pastoris et furis addit bonus. Bonus, inquam, quia implet pastoris officium, sicut bonus miles dicitur qui implet militis officium. Sed cum Christus dixerit supra, pastorem intrare per ostium, et iterum se esse ostium, hic autem dicat se esse pastorem, oportet quod ipse per semetipsum intret. Et quidem per seipsum intrat, quia seipsum manifestat, et per seipsum novit patrem. Nos autem per illum intramus, quia per ipsum beatificamur.
Sed attende, quod nullus alius est ostium nisi ipse, quia nullus alius est lux vera, sed per participationem; supra I, 8: non erat ille lux, scilicet Ioannes Baptista, sed ut testimonium perhiberet de lumine. Sed de Christo dicitur erat lux vera quae illuminat omnem hominem. Et ideo esse ostium nemo se dicit: hoc sibi ipse Christus proprie retinuit; esse autem pastorem, aliis communicavit, et membris suis dedit: nam et Petrus pastor, et ceteri apostoli pastores fuerunt, et omnes boni episcopi; Ier. III, 15: dabo vobis pastores secundum cor meum.
Licet autem praepositi Ecclesiae, qui filii sunt, omnes pastores sint, ut Augustinus dicit; ideo tamen singulariter dicit ego sum pastor bonus, ut insinuet virtutem caritatis. Nullus enim est pastor bonus nisi per caritatem efficiatur unum cum Christo, et fiat membrum veri pastoris.
Officium boni pastoris est caritas; unde dicit bonus pastor animam suam dat pro ovibus suis. Sciendum est enim, quod differentia est inter bonum pastorem et malum: nam bonus pastor intendit commodum gregis; malus autem commodum proprium: et haec differentia tangitur Ez. XXXIV, 2: vae pastoribus qui pascunt semetipsos. Nonne greges pascuntur a pastoribus? Qui igitur utitur grege ut semetipsum tantum pascat, non est pastor bonus. Ex quo sequitur quod pastor malus, etiam corporalis, nullum detrimentum vult sustinere pro grege, cum non intendat eorum commodum, sed proprium. Bonus vero pastor, etiam corporalis, sustinet multa pro grege, cuius bonum intendit; unde Iacob dixit Gen. XXXI, 40: nocte ac die gelu urebar et aestu. Sed in corporalibus pastoribus non exigitur a bono pastore ut exponat se morti propter salutem gregis.
Sed quia spiritualis gregis salus praeponderat corporali vitae pastoris, ideo cum periculum imminet de gregis salute, debet quisque spiritualis pastor, corporalis vitae sustinere dispendium pro gregis salute. Et hoc est quod dominus dicit bonus pastor animam suam, idest vitam corporalem, ponit pro ovibus suis, idest auctoritate et caritate. Utrumque enim exigitur, et quod ad eum pertineat, et quod eas amet: nam primum sine secundo non sufficit. Huius autem doctrinae Christus nobis exemplum praebuit; I Io. III, 16: si Christus posuit animam suam pro nobis, et nos debemus pro fratribus animas ponere.
et ad divinum cultum reparandum
beatum Pium Pontificem maximum eligere dignatus es
fac nos ipsius defendi praesidiis
et ita tuis inhaerere obsequiis
ut omnium hostium superatis insidiis
perpetua pace laetemur.